Skip to main content

TEXT 23

VERSO 23

Verš

Texto

nainaṁ chindanti śastrāṇi
nainaṁ dahati pāvakaḥ
na cainaṁ kledayanty āpo
na śoṣayati mārutaḥ
nainaṁ chindanti śastrāṇi
nainaṁ dahati pāvakaḥ
na cainaṁ kledayanty āpo
na śoṣayati mārutaḥ

Synonyma

Sinônimos

na — nikdy; enam — tuto duši; chindanti — mohou rozsekat na kousky; śastrāṇi — zbraně; na — nikdy; enam — tuto duši; dahati — spálí; pāvakaḥ — oheň; na — nikdy; ca — také; enam — tuto duši; kledayanti — rozmočí; āpaḥ — voda; na — nikdy; śoṣayati — vysuší; mārutaḥ — vítr.

na — nunca; enam — esta alma; chindanti — podem cortar em pedaços; śastrāṇi — armas; na — nunca; enam — esta alma; dahati — queima; pāvakaḥ — o fogo; na — nunca; ca — também; enam — esta alma; kledayanti — umedece; āpaḥ — a água; na — nunca; śoṣayati — seca; mārutaḥ — o vento.

Překlad

Tradução

Duše nemůže být nikdy rozsekána žádnou zbraní, spálena ohněm, rozmočena vodou nebo vysušena větrem.

A alma nunca pode ser cortada em pedaços por arma alguma, nem pode ser queimada pelo fogo, ou umedecida pela água ou definhada pelo vento.

Význam

Comentário

Žádná zbraň — meče, ohňové zbraně, zbraně na principu deště, větrných smrští a tak dále — nemůže zabít duši. Ukazuje se, že kromě moderních ohňových zbraní dříve existovalo mnoho druhů zbraní tvořených zemí, vodou, vzduchem, éterem a podobně. I současné jaderné zbraně patří mezi zbraně ohňové, ale dříve se používaly zbraně tvořené i jinými hmotnými prvky. Proti ohňovým zbraním se používaly vodní zbraně, které jsou dnešní vědě neznámé. Moderní vědci také nevědí nic o zbraních v podobě větrné smrště. Nicméně duši nelze nikdy rozsekat na kousky ani zničit sebevětším počtem zbraní, bez ohledu na vědecké objevy.

Todos os tipos de armas — espadas, armas incandecentes, armas pluviais, armas na forma de tornados, etc. — são incapazes de matar a alma espiritual. Além das armas modernas de fogo, parece que havia muitos tipos de armas feitas de terra, água, ar, éter, etc. Mesmo as armas nucleares da idade moderna são classificadas como armas de fogo, mas antigamente havia outras armas feitas dos diferentes tipos de elementos materiais. As armas de fogo eram neutralizadas por armas de água, que atualmente são desconhecidas da ciência moderna. Tampouco os cientistas modernos conhecem as armas do tipo tornado. Entretanto, quaisquer que sejam os dispositivos científicos, a alma nunca pode ser cortada em pedaços, nem aniquilada por armas, mesmo que utilizadas em grande quantidade.

Māyāvādī nedokáže vysvětlit, jak by mohla individuální duše vzniknout pouhým působením nevědomosti a následně být zahalena matoucí energií. Rovněž nebylo nikdy možné zrušit vztah individuálních duší a původní Nejvyšší Duše — ve skutečnosti jsou individuální duše Jejími věčnými oddělenými částmi. Jelikož jsou věčně (sanātana) nepatrné, jsou náchylné podlehnout vlivu matoucí energie, a tak se oddělí od společnosti Nejvyššího Pána — stejně jako jiskry, které jsou mimo oheň, mají tendenci uhasnout, přestože jsou stejné kvality jako oheň samotný. Ve Varāha Purāṇě jsou živé bytosti popisovány jako oddělené dílčí části Nejvyššího. Jsou jimi věčně, což dokládá i Bhagavad-gītā. Z Pánova učení je zřejmé, že živá bytost si i poté, co je vysvobozena z iluze, zachovává svou oddělenou totožnost. Arjuna byl díky poznání, které přijal od Kṛṣṇy, osvobozen, ale nikdy s Kṛṣṇou nesplynul.

Os māyāvādīs não podem explicar como a alma individual veio a existir simplesmente por ignorância e em conseqüência foi coberta pela energia ilusória. Nem jamais foi possível separar as almas individuais da Alma Suprema original; ao contrário, as almas individuais são eternamente partes separadas da Alma Suprema. Por serem eternamente (sanātana) almas individuais atômicas, elas são propensas a ficarem cobertas pela energia ilusória, afastando-se da companhia do Senhor Supremo, assim como as centelhas do fogo, que apesar de terem a mesma qualidade do fogo, tendem a apagar-se quando fora do fogo. No Varāha Purāṇa, as entidades vivas são descritas como partes integrantes do Supremo, de quem estão separadas. E segundo o Bhagavad-gītā, elas se mantêm nessa posição eternamente. Logo, mesmo após livrar-se da ilusão, o ser vivo permanece uma entidade separada, como fica evidente nos ensinamentos que o Senhor transmite a Arjuna. Por intermédio do conhecimento que recebeu de Kṛṣṇa, Arjuna libertou-se, mas ele nunca se tornou uno com Kṛṣṇa.