ŚB 10.76.4
Devanagari
इति मूढ: प्रतिज्ञाय देवं पशुपतिं प्रभुम् ।
आराधयामास नृप: पांशुमुष्टिं सकृद्ग्रसन् ॥ ४ ॥
आराधयामास नृप: पांशुमुष्टिं सकृद्ग्रसन् ॥ ४ ॥
Text
iti mūḍhaḥ pratijñāya
devaṁ paśu-patiṁ prabhum
ārādhayām āsa nṛpaḥ
pāṁśu-muṣṭiṁ sakṛd grasan
devaṁ paśu-patiṁ prabhum
ārādhayām āsa nṛpaḥ
pāṁśu-muṣṭiṁ sakṛd grasan
Synonyms
Translation
Having thus made his vow, the foolish King proceeded to worship Lord Paśupati [Śiva] as his deity by eating a handful of dust each day, and nothing more.